Friday, November 20, 2009
Saturday, November 14, 2009
ചുവപ്പിലും പച്ചയിലും ഞാനും നീയുമെന്ന സാദ്ധ്യതകള്
പ്രായമായ ആരോ കൈ കുത്തി
മുട്ടിലിഴയും പോലെ കിതച്ചെത്തുന്ന
തീവണ്ടി നിങ്ങളാണെന്ന് തന്നെയോര്ക്കുക
സ്റ്റേഷനിലെത്തുമ്പോഴേക്കും
കാത്തിരിക്കുന്ന മര ബന്ചുകളും
പൊളിഞ്ഞ സിമന്റ് ഇരിപ്പിടങ്ങളും
പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേല്ക്കും
ഉച്ചത്തിലും നിശബ്ദതയിലും
വിട വാക്കുകള് ഉയരും
തിക്കി തിരക്കി അക്ഷമയോടെ
നിങ്ങളിലേക്ക് ഇരച്ച് കയറും
ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നവരുടെ വഴി തടയും
വീടെത്താന് വൈകുന്നവര് പരാതിപ്പെടും
എന്ത് കിടപ്പാണിത്,
എന്താണ് പോകാത്തത്
ഇനിയുമുണ്ട് ചിലര്
വൈകിയെത്തുന്നവര്,
അവരുടെ ചിരികള്
മുന്നിരുട്ടില് പാനീസ് വിളക്കിന്റെ
ചില്ലുമറകളില് തെളിയും
കിന്നരിയും, കുടയും,
അത്തറിന്റെ മണവും
റെയിലുകള് വരണ്ട
ചരല്പ്പാതകളില് നീളും
പച്ചയും ചുവപ്പും നിറഞ്ഞ
മരങ്ങള് നിറഞ്ഞ പാതയിലൂടെ
കുതിച്ച് പായും
കച്ചയഴികെ ചിനച്ച്
മരങ്ങളില് കാറ്റ് പിടിക്കും,
തടുക്കപ്പായില് നമസ്കരിച്ച്
ചിറക് കുടയും
എവിടേയും നിര്ത്താതെ ആരുമിറങ്ങാതെ
ഓടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന തീവണ്ടി,
അതില് പനിയേറ്റ വീടു പോലൊരു
കമ്പാര്ട്ട്മെന്റ്
Posted by Someone at 12:30 PM 2 comments
Labels: കവിത